Baharın parıltısı; karanlığı, aydınlık
Hüznü mutluluğa çevirdi,tuttu ellerimden sıcacık
Çıkardı beni... bendeki benden.
Papatyalar daha bir beyaz, sevdanın saflığın da.
Baharın büyüsü mü, duyguların çözülümü mü?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yüreğim kendini aştı, bir çılgınlık yaptı.
Hayatın anlamının, yaşamak olduğunu anladı.
Bahar tüm içtenliğiyle tuttu ellerimden
Güven verdi, huzur verdi gönülden.
Ne olur, baharı mı almayın benden...
evet güzel yorumlara teşekkür
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta