Kar her zaman romantik yağmaz üzerimize
Yağmurlar altında gezmek huzur vermez bu coğrafyada
Soğuk demek ölüm demektir, açlık demektir mahallemde
Çocuklar bilirler ölümün habercisini sessizlik ve korku
Bu coğrafyada herkes kendi dilinden ağıtlar yakar
Arapça, Urduca, Kürtçe, Türkçe her ağıt bir millet olur
Şiirin yamaçlarına sığınıyorum
Anlıyorsun değil mi
Kalemimin ucu senin sokaklarına çıkıyor
Acıyor musun bana
Ama çok yorgunum
Sen yangınımın merdivenisin
Kulakları sağır eden bir sessizliğin koynunda, yetim bir kış gecesinde
Basıyorum bastığın oyuklara, gafletten titrerken kalbim..
Şu arkandan gelen emare, gölge mi yoksa cürmün mü ?
Önümde giden sende yoksa Üstadım,
bildim ki beni bırakmayan cürümlerimdir.
Tüm acziyetimle basıyorum bastığın oyuklara
Ne zor zamanlar geçirdim dedim
Sana hiçbir zaman yalan söylemedim sevgili huzursuzluğum
Beni kovalarken girdiğim sokaklarda kendimi buldum
Kaybetmenin verdiği sınırsız zevkle
Belki birgün düzelir herşey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!