Yalnız ölmekten korkma
Yanlış kişide ölmekten kork
Olanlar oluyor ölenle, gidenle ölme
Yaşa çiçekler aç
Kuşlar uçsun çalsın şarkılar
Gündelik serserice sevgilere inat
Ben seni adam gibi sevdim.
Senin kayıbın bu oldu
Benim kayıbım ise bir ömüre bedel oldu
Çölden bir damla su istemek
Buzullarda bi sevgi ısısı ateşe hasret kalmak
Siyaha beyaz çalmak
Beyaza siyah çalmak
Yoktu grilerim ama sonra sen vardın
Siyah ömrüme çalınmış bir damla beyaz
Sadece birine aşık olacakmışsın çocuk
Diğerlerini sadece sevecekmişsin
Anladın mı şimdi onun yüceliğini
Doldur doldurabilirsen aşkın boşluğunu sevgi ile
Herkese çok güçlü gözüküyorum ama
En zayıf halimle işte senin karşındayım
Sana gelemem sende bana gelme artık
Sen benden ilk gittiğin de hiç dönmeyecektin
Acıların en acısı oydu sonrası acıtmadı
Gittin geri döndün mü kokun sesin döndü peki ya sen neredeydin
Rengini paylaşmak değerli
Ama insan karanlıklarda belirli
Işığına herkes gelir
Karanlığına bir ben gelirim
Konuşmasan da olur
İnsan sevdiğine mi köle
Sevgiye mi köle
Sevmek özgürce sevmek gerek
Yazdım yazdım bitiremedim sendeki tutsaklığımı
Dillerde kelimeler tükettim
Hak eder mi sevilenler
Boynu bükük çiçekler gibi kalakaldım
Soldurdun baharlarımı
Soğudum üşüdüm
İçimde yanan alevi söndürdün
Sen bitirdin benden seni
Yoksa kokun sinmişti baş ucu yastığıma
Bir inanç desem mutluluk
Taşlar mısınız beni ?
Dini inancım mutluluk
Mutluluk ibadetim
Sevinç göz yaşların matemim
Bu şehir ile geldin bana
Hangi şiirle gidiyorsun
Gitmek mi ? Nereye ?
Daha atıyorken kalbim sana
Vazgeçmişsin benden dedin,
Vazgeçmedim geçmem bu şehirden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!