Bağrımda yanan bir kül gibi yokluğun
Sarıp sarmalar beni, senin olan bu ruhum
Cana can katan, canı cananda olan
Ey yokluğun sahibi! Yanar tenim, biter ümidim
Tükenir bedenim kalkmaz olurum
Söndür bu içimdeki nefs ateşini
N’olur... Senin yokluğunda bırakma beni!
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta