Koskoca bir hiçim sanki
Hiçbir şey düşünemiyorum ve hiçbir şeyim
Ve bilincim
Sessiz ve içten yanardağlar misali
Ölmeyi bekliyor.
Geceler ve gündüzler geçiyor önümden!
Herşey yok oluyor,
Birşey dışında herşey
Ve geceleri dağınık yatağıma uzanıp,
Ağustos böceklerini dinliyorum.
Dışarıda yıldızlardan dökülen bir gökyüzü yanıyor
ve sönüyor
ve gizemini kaybetmiş.
Bazı geceler uyanıp kalp atışlarını duyuyorum
Ve karanlıkta yazılar yazıyor,
Hiçbir zaman gerçekleşemeyecek düşler kuruyorum
Ve pişmanlıklarımızı duyuyorum
Ve aşklarımızı
Ve geç kalınmışlıklarımızı
Ekim ortalarında soğuk trenlere tutunan...
Kayıt Tarihi : 25.3.2005 18:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!