Bağları Koparan Toprak Şiiri - Özlem Çay

karanlıktı..
ve karanlıkta
kararlı adımlarla geçtim aranızdan...
sonrasız...suslarla....
yutkunup unuttuğun lisanın
dil kırılması bu,
zarifçe..
orta yerinden ve öncesiz..
berrak bir dirilikten
pudra mavisi şahlanış ciğerlerinde,
damarların da dizginsiz iz sürüş.
adımların koştukça
batmaktan yüksünmediğin..
korkunun ecelle
faydasız didişmesi..

karanlıktı kalabalığınız
ve kördüm yükselen vaveylanıza,
içimden şarkılarla geçtim aranızdan
yalnızlar gibi susup uzun uzun..
görmediniz,
__ki müteşekkirdir sol yanım
uzaktı, başı öne düşüktü birinin
bir çift gözdü,
uzaktı, düş'tü
düştüm
meczup bi matemin deltasına..

karanlıktı..
ilmek ilmek çözülerek geçtim aranızdan..
uzaklaşan bağların düğümünü
kesince ellerim orta yerinden,
sıkıştığı o çıkmaz sokakta
bıraktım,
zirveye ulaşan sessizliği..
kilometrelerce ötelerde değildi
ötelediğim şu keder derinliğinde ki bahar,
uzansam
çamurdan bebekler sunacaktı
o gülümseyen toprak.....⚘
...
.....özlem/
temmuz/on iki