Çocukluğumu bağışladığım evren, canımı bağışlamadı.
Af dileyen ben değilim, affetmeyen sizlersiniz.
Midemdeki kramplardan, sabahki alarmlardan ve babamsız
kahvaltılardan arttırdım bu ağrıyı.
İçimde sayısız kan çukuru biriktirdim, gayya kuyusunda arındı
kinim, nefretim.
Yine de sustum ama neden?
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta