Bağışladım Şiiri - Selin Çetinkaya

Bağışladım;
gecemi uykunun kollarına,
umutlarımı korkulara
ve aklımı saray soytarılarına
sıyrılıyorum dünün ağırlığından
Kırık aynalar
ve pişkinliği utanmaz ellerin
şaşkınlığı çaresiz gözbebeklerimin
Bu gürültü, kulaklarımı tırmalayan sela
bir karınca fısıltısına erişemez fırtınalarımda
fakat yüksek en utanmaz kahkahalarımdan
Hangi gülüşün bedeliydi çürüyen çiçeklerim
düşmüş bir meleğin kirli arzusu gibiydi,
benden sakınılan aşkların tahayyülleri
örttüm üstlerini.
Bağışladım;
en umarsızını insanların
ve en soğuğunu eylüllerin mayısların
Bitmiş bir savaşın alacaklı esiriyim
düşman zindanlarının kindar kapılarında
Ver şimdi gecemi, umutlarımı
ve aklımı
gün batmadan.