Bade şem’ine pervâne iken aklım eridi
Can mülkünü yağma kılan beni divâne kılan
Şarâb-ı muhabbetle dolaldan bu sîne
İçtim ol cam-ı belâyı, derde dermâne kılan
Gözümde ne Firdevs kaldı ne Tûbâ ağacı
Sükûtum söyledi aşkı, dili efsâne kılan
Derdim oldur ki dermanım odur, bilmez hekim
Yar açar yaramı her dem, yine ihsâne kılan
Kâbe sensin, sana döndüm nice bin secdelerle
Kıblemi şaşıran aklı doğru erkâne kılan
Hâlime ağladı felek, kendim güldüm halime
Ağlamakmış gülüşüm, beni ferhâne kılan
Kayıt Tarihi : 26.12.2025 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!