Babama Mektup Şiiri - Bahar Nar 2

Dünya senin bıraktığın gibi bir yer değil artık baba,
Hiç kimse birbirini sevmiyor.
Ülkeler savaşıyor,futbol dünyası savaşıyor,
Okullar savaşıyor,ailelerde çiftler bile savaşıyor.
Herkeste güç müptezelliği.
Öyle senin dediğin gibi 'Allah önce kolu komşuya,sonra bize versin.' duası dolanmıyor kimsenin dilinde,
Herkesten önce Ben Herkesten önce Bana savaşı.
Yok yok öyle topla tüfekle değil,
Dilleriyle yaralıyor , öldürüyor insanlar birbirlerini.
Sevgisizlik sarmış herkesi,
Kanser olarak ilan edilmedi literatürde henüz ama
Bence bu bir kanser ve en çok hasta da bu grupta,
Ve insanlık en çok bundan ölüyor baba.
Ve buralar çok kötü,
Buralar içimi çok acıtıyor baba.
İçim bu dünyadan o kadar geniş o kadar büyük ki sığamıyorum.
Nereye gitsem oranın yetimiyim,
Neyi sevsem onun 'Sana kalmadı.'sıyım.
Kime içimi açsam,kimsesizliğe bırakıp gidiyor beni baba.
Bir sürü kitap okudum,
Bir sürü film izledim,
Bir sürü iş değiştirdim.
Daha güzel yemek yapmayı da öğrendim ama hala senin kadar güzel menemen yapamıyorum,
Bi gün belki yine sen yaparsın,kim bilebilir?
Doğru düzgün yemek yemiyor muyum hala?
Hayır yiyorum,en çok ben yiyorum hatta valla bak.
Bayramda geldik ya yanına
mor karanfil getirdik büyüdü mü o, sevdin mi onu?
Böyle anlatıyorum ama çok güçlüyüm baba,
Sana verdiğim sözü unutmadım merak etme.
Kimse senin kızını yıkamaz bu hayatta,
(Aramızda kalsın dışarıdan yükselen bir gökdelen gibiyim ama içim enkaz. Yoo üzülme hallederim ben)
Kimseye söylemiyorum ki zaten bak geldim yine sana anlatıyorum,
Say ki dizinin dibindeyim.
Sadece şımarmıyorum bu defa,
Biraz da gülesim yok bugün.
Söz yarın yine gülecem ama.
Oralar çok güzel de mi baba?
Bana anlattığından bile daha güzel.
Yoksa sen bi yolunu bulur muhakkak çıkar gelirdin.
Seni çok özledim
ve dünya çok canımı acıtıyor baba
Ben de gelebilir miyim artık yanına?

11.7.25