Sen yoksun...
Yine yokluğunla yaşıyor bu yürek...
Hergün senden birşeyler anlatıyorum kızıma.
Ne kadar şanslı olduğunu,
Gülümseyen bir babası olduğu için.
Sofrasına oturabildiği,
Elini tutabildiği...
Biz aynı evin iki uzağıydık senle,
Aramızı açan dostların vardı.
Bizi unuttururdu dostların
Kendini de aslında...
Babalar günü diyorlar bugüne...
Öyle ağır yükü var ki gönül gemisinin
Ama sığınacak limanı yok...
Almış başını gitmişsin uzaklara
Tek adresin mezar taşında ismin.
Ne çok severdin hediye almayı oysa
Sana verebileceğim gönülden bir fatiha
Kayıt Tarihi : 22.6.2009 01:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)