Babam Gibi Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Babamın sevdiği kadın gibisin
Annemin sevdiği adam gibi sevdim seni
Görsem öpesim
Görmesem ölesim gelir
Ömrümün şulesine kardım seni
Gün olur gülüşün gül olur
Gün olur bakışın bahar olur
Söylemem sevdamı kimselere
El bilse ne olur bilmese ne olur
Ben yüreğime övdüm seni
Sevdim bulutunu yağmurunu
Yüzünde ayın şavkını
Teninde güneşin izini
Saçında rüzgarın sesini
Sevdim ALLAH ını peygamberini
Bir yangından çıkarttım seni
Tutuşmuştu ellerin
Göğsümde söndürdüm ellerini
Yaralı bir kuş gibiydin
Kanadında saçma izleri
Hasretin maviydi
Nefretin insan
Dağların Volkandı
Kırların duman
Tutup ta kollarından
Göğe yükselttim seni
Işıksız dın yıldızsız dın
Kurtardım karanlıklardan
Kendime ayırdım seni
Anneme benziyordun
Aradım buldum seni
Annemin kızına benziyordun
Kanımda demledim seni
Sen yokken seni yaşıyordum
Bekledim bilmeden seni
Babamın sevdiği kadın gibisin
Annemin sevdiği adam gibi sevdim seni
Sevdim seni
Sevdi mi ALLAH ına kadar seven
Babam gibi.
YILDIRIM KIRLILAR 07.12.2019