Benim bir atım vardı
Patika yoldaşım
Yeleleri ak gerdanı terli
Gözlerinden kendi suretime baktığım kır atım
Kucağıma doğurdu Mayıs’ın ortasında
Üçümüz kan revan içinde döndük eve.
Keçesi kayar hep eğerinin
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta