Babam Şiiri - Murat Çevik 2

bir ilkindi vakti yanına gelmiştim
ayakkabım delinmiş çorabım ıslanmıştı
ayaklarım üşümüş ısınmak istemiştim
senin cebinde bir çorap parası kalmıştı

oğlum bu ne hal derken gözlerin dolmuştu
hemen ayakkabılarımı çoraplarımı çıkardın
cebindeki son para bana nasip olmuştu
yazdırarak ayakkabı son paranla çorap aldın

unutmadım Baba yoklukla geçen o günleri
aldığın çoraplar halen yüreğimde saklı
her ne kadar bitirsekte çileleri
o çoraplarda kalıyor insanın aklı

anneme sordum babam işte ne yer diye
bir şey yemez sabah yediğiyle gelir dedi
kızgın bir ses tonuyla sordum peki niye
çünkü son parasını size verir dedi

ta o zamandan sözüm var yerine getiremedim
bilirim kızarsın o yüzden söyleyemedim
sen bizim için hayatını harcadın
ben sana bir takım elbise giydiremedim

bazıları sürekli sorar bana
bir baba bu kadar çokmu sevilir
hey gidi goca Mehmetin oğlu ÇıLGıN hey
baban sağ iken senin sırtın yeremi gelir...