Babam Şiiri - Servet Konaçoğlu

Ellerimden tut babam
Yüreğime dokun
Seni hissedeyim bütün benliğimde
Saçlarıma dokun babam
Gözlerime bakın
Seni göreyim her baktığımda
Bir ses ver babam
Aklım sende kalmasın
Seni duyayım dinlediğim şarkılarda
Yanımda kal babam
Ağlarım yokluğunda
Sen dayanamazsın benim gözyaşlarıma
Hem babalar kıyamazlar kızlarına
Boynunu bükme babam
Ben varım artık yanında
Dayanabiliriz yapabilirizde annemin yokluğunda
Yeter ki Allaha sığınalım bu hayatta
Mutlu ol babam
Hüzünlenme sabah kahvaltılarında
Ben demlerim çayımızı
Annem gibi hazırlayamam ama
Tuzu biberi olur gülüşlerimiz soframıza
Sen dayan babam
Sabır her şeye çare aslında
Sende bunun farkındasın bende farkında
Üşüme sen babam
Ateş olurum sobamıza
Kor alevler ısıtır içimizi
Hayallerimizi boyarız babam
Karın beyazını kırmızıya
Uçurtmaları uçuran çocukları maviye
Kahpe bir mermiyi griye boyarız
Sen gül babam
Güller utansın tomurcukken açamadıklarından
Mevsimler yapraklarını döksün sarardıklarından
Kader utansın yaptıklarından
Ölme sen can babam
Bırakıp gitme bu yetimi
Bir başına koyma beni
Ne yaparım ben sensiz
Nasıl yaşarım kimsesiz
Ne olur babam
Beni de al yanına
Bak annem kızar sonra
Hep beraber oluruz yine
Yeni bir hayat içinde.

CAN BABAM

Yokluğun içimi aydınlatıyor
Sanki ayaklarım boşluğa basıyor
Gidişinin 2. yıl dönümü bugün doluyor
Bense başucumda yıldızları saklıyorum
Siz düşlerime geldikçe
Ve her gece
Yüreğimden bir yıldız kayıyor.