babamdan öğrendim
sakinliği...
çok hararetli,baskın
konuşmanın
boşlukta sallanan
gürültülü lakırdı
olduğunu...
yokluğun tebessüm
varlığın nefes alıp
vermek olduğunu...
ve babam öğretti
bana
insancıl insanın
hırssız...
hayal tacirlerinin
kötü bir
hırsız olduğunu...
Kayıt Tarihi : 20.8.2011 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!