Babam Şiiri - Oktay Çöteli

Benim babam mertti,
Adam gibi adamdı.
Yüreği sevgi dolu merhametli.
Özü sözü temiz,
İnsanın hasıydı.
Hayatı boyunca hiç kimseyi incitmedi.
Kendisi incinsede.
Yüreği güzel bir insandı.
Hep iylikten yanaydı.
Tevazu doluydu.
O kadar şık ve temiz giyinirdi ki
Herkes gıpta ederdi.
Ağzından tek kelime kem söz çıkmazdı.
Osmanlı terbiyesiyle yetişmişti.
Büyükle büyük küçükle küçük olur.
Herkese saygı gösterirdi.
Gönlü sevgi dolu zarif bir insandı.
Beğ oğlu beğdi,
Beş çocuk büyütmüştü.
Hiç birimizi incitmemişti.
Cebinde kuruşu olsa paylaşırdı.
Ekmeğini yiyenler çok olmuştu.
Hepiside namerti.
Kişiliği çok güçlüydü.
Görgülü bir insandı.
Akrabalarına düşkündü.
Kımseyele dargın olmadı.
Çünkü asil bir isnadı.
Bin yıllık bir aileden geliyordu.
En büyük değeri insanlıktı.
Çocukları çok severdi.
Özünde duygusaldı.
Türk sanat müziği dinler.
Gözleri dolu, dolu olurdu.
İnsandı insan.
Asaleti yüzünden okunurdu.
O benim yüreği tertemiz Babamdı…

23.2.2010