// Babam // Şiiri - Besir Demir

Tıka basa yedi suyu ekmeğini,
Yetmez doldurdun delik cebini,
Severdin gerçek allah misafirini,
Adi hainmiş seçemedin babam.

Gardaşım diye bel verdiğin,
Uğruna cefa çile ve çektiğin,
Önlerine ömrünüde serdiğin,
Değmezmiş kansıza babam,

Neler duymadım ki ardından,
Seni soyup arada koyandan,
Ardın sıra bırakıp kaçandan,
Soysuzmuş bilmedin babam.

Muhtaçkende çoğuda sana,
Derdin önce ona şuna buna,
Sonrada gelirdik belki aklına,
Zehirli yılanda çıktılar babam.

Eller seni pek çokta severken,
Yakınlar malına göz dikerken,
Dert üstüne dertlerde binerken,
Bir darbede onlar vurdu babam.

Gülerken hep o çirkin yüzleri,
Okları dağlıyor şimdi döşleri,
Beşir unutamıyor eski günleri,
Pişmanlık fayda etmiyor babam.

bremen mardin iskenderun