Baba deyince yüreğim sızlar derinden
Gelir aklıma güler yüzlü iriyarı dağ gibi bir adam
Doğruluk timsali babamın sevgisi bende çok
Arasam hiç kimseye böyle sevgi şimdi yok
Gençlik yılları geçti yarı aç yarı tok
Ama saygı görürdü her yerde pek çok
Hatıraları var bende
Hatırlarım her kademde
Hadi sev babanı benim gibi sende
Sevgi veren karşılığını alır
Vermeyen de bir köşede metruk kalır
17 temmuz öğleden sonra gökler bulutlandı
Allah ın rahmeti bize uğradı
Benim gibi gökler de Mustafaya ağladı
Koydular yıkama tahtasına
Dolandım hep arkasına
Ondan bir şeyler umarcasına
Tuttum ellerini nafile o beni duymuyordu
O dağ gibi adam tahtada cansız yatıyordu
e.ö.
Emel ÖncelKayıt Tarihi : 21.6.2009 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)