Eski resimlere bakıyorum çocukluğumdan kalan.
Bazısı siyah-beyaz, bazısı rengarenk.
Karadeniz'de bir kayıktayız;
Babam ve ben,
Elinde, ellerimizde misina...
Ben babamın hemen yanında,
onun kopyası ve papağanı...
Ne yaparsa peşi sıra.
Dün gibi o siyah-beyaz fotoğraf.
Sevgim anlatılmaz bunlar boş laf...
01.04.00
ANKARA
Kayıt Tarihi : 8.7.2000 03:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!