Saat 2 babam saat karanlığın yagmurlu gecenin bi yarısı.
Sen ağladın gökde senle birlikde agladı babam.
Sanki birbirinize inat sen agladın gökde senle birlikde ağladı.
Sana inat..
Babam biliyorum ki bizi bırakacaksın ama ne olur şimdi olmasın ben daha büyümedim babam.
Beni öksüz yetim bırakma dayanamam.
Bu geceyi gülerek anayım ne olur hepsi bir rüya olsun.
Ne sen aglamış nede gök aglamış olsun.
Egerki illa gitceksen evimizi yak bizide götür.
Biz sensiz zaten her gün yanarak öleceğiz.
İlla gitmek istiyorsan kal demem evi ateşe ver bizimle git.
Her gün ateşe atma babam.
Asla yağmuru güneşi sevemem sen olmayacaksa ay dogmasın.
Ben sensiz her gün ölümü beklerim.
Karanlıkda kalır asla güneşi dogdurmam.
Bırak izin verde ben büyüyeyim.
Ne olur gitme....
Kayıt Tarihi : 14.11.2008 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!