Babam Şiiri - İzzettin Dönmez

Baba dediğimde güneş batıyor;
Sıradan değildi, öz er di Babam!
Bakmayın şimdi ki mahzun haline;
Yağlı düğümleri, çözerdi Babam

Kırklı yaşlarında, kor du yakardı,
Her zaman, tersine, dike akardı
Yamuk yürüyene, yandan çakardı;
Kavgada rakibi, ezerdi Babam!

Daima coşkulu, seller gibiydi,
Kök söken, dal kıran, yeller gibiydi,
Bazen de kadife güller gibiydi;
Uzun methiyeler, düzerdi Babam!

Çalışırda yorulduğun bilmezdi,
Zinhar, yazdığını, geri silmezdi.
Yıkık çehreliydi, kolay gülmez di;
Uçan kuştan hile sezerdi Babam!

Bir sepet kayısıyla çıkardı yola,
Bakkalda, markette verirdi mola,
Adalar, Sarıyer, uğurlar ola;
Şehri karış, karış, gezerdi Babam!

kavgada bildirmez, önce vururdu,
Yerlere yıktıktan sonra dururdu,
N’ oldu sana deyip, sual sorurdu;
Planlı oyunu, bozardı Babam!

Cesareti çoktu, önde giderdi,
Yaptığını, misli, misli öderdi,
Korkak adam, kuruş eylemez derdi;
Bizim gibilere, kızardı Babam!

Kara düzen, kanunlara bakmazdı,
Dediğini yapar, halkı takmazdı,
Yardımda yarışır, yavaş akmazdı;
İyilikte tarih yazardı Babam!

Sertliğe yakındı, kaçmazdı şerde,
Sevdiğine düşkün, dermandı derde,
Duysa ki kavga var, yakın bir yerde;
İğne deliğinde, sızardı Babam!

Başkasına kızar bizi döverdi
Ağzı da bozuk tu, dümdüz söverdi,
Bilmem ki, kim buna elini verdi?
Zaman, zaman ciddi azardı Babam!

Tereyağını da kaşıkla yerdi,
Belanın olduğu yere giderdi;
Mal olsanız çoktan satardım derdi;
Susuz derelerde, yüzerdi Babam!

Tonlarca kayısıyı alıp satardı,
Çok çalışıp, az uykuya yatardı,
Canı sıkılınca ele çatardı;
Yağmurlu hava da tozardı Babam!

Gençliğinde fötr şapka takardı,
Sigarayı ekleyerek yakardı,
Medyumluğu vardı, fala bakardı,
Bir görüşte zatı süzerdi Babam!

İçli köfte, bulgur, pilav severdi
Sohbetini dinleyeni överdi,
Özellikle dikleneni döverdi;
Süslü fiyakayı bozardı Babam!

İzzettin ses etmez boyun bükerdi
Korkusundan soğuk terler dökerdi
Bilinmez ki neler neler çekerdi
Sessiz olanları üzerdi Babam!