Babam... Şiiri - Mehmet Küçükkarahan

Çektiği acıları kimseler bilmez.
İçindeki evlat sevgisi hiç dinmez.
Yüzünden gülücükler eksilmez.
Adam gibi adamdır, benim babam.

Ömrünü hep bizlere adadın.
Biz hata yaptık hiç aldırmadın.
Başını dik tuttun sabırla davrandın.
Sabırlı adamdır, benim babam.

Elleri nasır tutmuş yüreği yaralı.
Dertleri, kederleri zincir gibi sıralı.
Sorma bahtını, doğuştan karalı.
Dayanıklı adamdır, benim babam.

Gece gündüz durmadan çalıştın.
Helal lokma uğruna savaştın.
Doğuştan yazılmış kara bahtın.
Yürekli adamdır, benim babam.

Taş gibi ağırdır, dönmez sözünden.
Nasır tutmuş elleri nur akar yüzünden.
Dünyanın neleri geldi geçti gözünden.
Hala dimdik ayakta, benim babam.

Ne değer bilenin var ne kıymet.
Hak bulur yerini biraz daha sabret.
Verdiği sözü tutmazsa Keşaplı Mehmet
Üzülür, yıkılır, biterim, Aslan babam.

Keşaplı’nın Günlüğünden
Mehmet KÜÇÜKKARAHAN