Babam Şiiri - Ümit Turhan

Bin kere gelsem yalan dunyaya,
Yine de sen ol isterdim babam.
Helal lokma ile evlatlarına,
Kol kanat geren işte bu adam.

Yoktan var etti, elde yok iken.
Yedirdi bize, kendi aç iken.
Bizler için eve geciken,
Yüreği güzel işte bu adam

Dünyanın yolu yokuş olsa da,
Güneşim kaybolsa, gece olsa da,
Körlüğün yarattığı o kargaşada,
Yönümü gösteren işte bu adam.

Yağsa da şimdi saçına karlar,
Sarsamaz onu bu fırtınalar.
Kolay kolay yıkılmaz koca çınarlar,
Sırtımı yasladığım işte bu adam.

Düştüğüm yerden "haydi kalk" diyen,
Yanımda bildiğim hep ebediyen,
Babalar gününü, öpüp elinden,
Kutladığım kahraman işte bu adam.