Babam Şiiri - Suskun Adam Zeynep

Benim senle bir resmim bile yok baba
Biraz kırgınım, biraz yorgunum...
Sar beni, söz ağlamayacağım baba
Suskun gecelerde adını fısıldıyorum.

Anılar yok, sadece bir boşluk var
Kucağını bilmeden büyüdüm ben
Bir masalda eksik kaldı kahramanım
Gözyaşlarım içime aktı her seferinde.

Bayramlarda yolunu gözler dim sessizce
Kapım çalmazdı, adın kalırdı geriye
Çocuk aklımla sana küs müyüm, bilmem
Ama içimde hep yarım kalan bir hikâyesin..

Bir uçurtma uçuramadık birlikte
Bir salıncağın ucunda oturamadık
Ne çok şey birikti içimde yıllarca
Oysa tek isteğim “kızım” deyişindi..

Affetmedim diyemem, büyüdüm işte
Ama affetmek de unutturmaz bazı boşlukları
Ben senin hayalinle konuştum yıllarca
Bir baba sesi olmadan ezberledim hayatı.

Şimdi içimde yorgun bir çocuk var hâlâ
Sar beni baba… söz, ağlamayacağım
Bir fotoğrafımız olmasa da birlikte
Belki bu şiir olur aramızdaki tek hatıra…
@dsız..
3 Ağustos 2025