Babam Şiiri - Murat Boztepe

Yitik bir yıldız gibi 
gökte adın kayar sessizce, 
ellerim boş, dizlerim sancılı, 
özgürlükten önce bir zincir vurur gece, 
sen yokken, yarım kalır düşlerim, 
babam, sensiz her Ömür yarım, 
sessizliğin derinliğinde 
yankılanır adın, 
unutamam, unutulmam, 
benim göğümde senin karanlığın var. 

Adımların yoksa da her köşede 
esirgenmez hüzün, alır soluğumu, 
bir fotoğrafın, eski bir anı, 
kalbimde açar solgun çiçekler gibi,  sen yoksun, ama ben hep seni yaşarım, 
babam, en büyük eksikliğimle, 
bir şiir gibi bitmez acın, 
karanlık gecelerimde yol gösteren çınarım.

Gözlerim dalar eski zamanlara, 
bir umutla beklerim düşlerimde seni, 
sessizliğin içinde fısıldar rüzgar, 
“O burada, hep yanında,” der, 
kaybolan bir şiirin dizeleri gibi, 
sen olmadan tamamlanmaz hayat, 
babam, yitik dünyamda pusulasın, 
en derin yarama dokunan, 
ve sonsuzluğa açılan kapımsın. 

Gökyüzünde yıldızlar sönse bile, 
benim içimde senin ateşin yanar, 
her gece seni anmakla huzur bulur, 
kayıp yılların yükünü taşırım, 
ve her adımda seni ararım, 
babam, kırık kalbimin tamiri,  sensiz geçen ömrümün anlamı, 
ama yokluğunu yaşıyorum, bir hasret ile
hep seninle, babam, hep seninle. 

Sensizliğin sesi yüreğimde çalar, 
bir türkü gibi hüzünle süzülür, 
adını sayıklayan yüreğim, 
seni bekleyen bir çocuk kalbim, 
babam, seninle tamamlanır hayat,  kaç olursa olsun yaşım, ben yokluğunda hep yarım kalmış, bir çocuk bedeniyim; yer varmıdır yanında, vuslatı bitirip yanına geleyim..

MB