Babacığım Şiiri - Nurten Kara

geziniyor gönlümde ruhum da coşar
o ne yüce hoşgörüydü sende ki baba
cömertliğin aynı ünde ölmedi yaşar
hepsi bir rüyamıydı nerdesin baba

yaşama sanatını yazdığın kitap
sararsa da yaprakları ben de duruyor
merhameti öğrettiğin ufacık kalbim
hala sana çarpıyor nerdesin baba

destan olan asaletin yoktur kimsede
örneğinden bulunmuyor yıllar geçse de
şu bedenim yürümeye devam etse de
kanınla can verdiğin yerdesin baba