Babacığım Şiiri - Ayşe Yarış

Ben her düşüşümde hatırlayayım;
Dünyada en çok senin sevgindi şifa olan, babacığım.
Bir dua gibi, bir nefes gibi hep var ol,
Eksilmesin kalbimde o güvenin.
Beni sen sev babacığım; sakın vazgeçme olur mu
Olur da bir gün vazgeçersen
yaralı ve yarım kalırım
Üşür yüreğim, eksik kalırım
Belki de bir hataya düşer
Tutunacak bir el ararım
İşte bu yüzden beni sen sev babacığım.
Muhtaç etme bir başkasına
İçimde hâlâ küçük bir kız çocuğu var
Kırıldığında susan, sevilmediğinde içine kapanan. İşte bu yüzden
Sen anla beni sen konuş benimle
Sen bak gözlerime
Başımda senin ellerinin sıcaklığı olsun
Sen dokun kalbime
Al kucağına sarıp sarmala beni
Üşüyen yüreğimi ısıt muhabbetinle
Muhtaç etme bir başkasına
Beni sen sev babacığım….
Sen anla…