Yirmi yedi Ocak, Fatma ebemin, sefer günü.
Unutulur mu, iki bin dokuzun böyle bir günü;
Ama, yerin ve göğün ağladığı bir günü?
Bize matem günüydü; ama ebemin düğünü!
Ben kaldım ebesiz, dedemse eşsiz;
Dedem artık sessiz ve de neşesiz!
Çok şey var ki, geride kaldı
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Devamını Oku
Dönüş yolları kapalı,
Kara otağ içindeyim;
Yerde de kara bir halı...
Çok şey var ki geride kaldı
Nice sisli-sevgili yüz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta