Ne çektik böyle gülünceyedek
Eh, şeniz işte hep bu düğünde!
Karım sen bir deliler evinde,
Yirmisindeki hemşirem Van'da,
Babam tenha tezgahının üstünde,
Ben bir hayal atının sırtında
Ve anam mahzun... ölünceyedek.
… ve nelerden sonra ben hatırlıyorum,
Bazı geceler, yani her gece.
Babamın ve başka sevgililerin Arapçasını
Tesellisiz şeyler düşündükçe.
“Babamı gördüm düşümde,” diye anlattı,
“Öylesine ağladım, yalvardım da,
Anlamadı, belki de hiç tanımadı.”
“Elbet oğlum,” dedi öğretmen Kirişna,
“Ruh ölümsüzse eð er,
Ölümlü duyguları anlatır mı? ”
El etek öpmeden geldin bu günlere,
Küçülmeden tutkularına,
Yenilmeden ihtiraslarına,
Mahçup olmadan kendine,
Çocuklarına ve dostlarına.
Alnında ter,
Gözünde ışık,
Gönlünde gurur,
Olursa işte böylesi olur...
babam baba olduğunda
babasi ölmüştü
ben baba olduğumda
babam
ölmemişti
ben öleceğim
oğlum
baba
olacak
Anne getirdi
Çocuklar yedi
Baba getirdi
Çocuklar yedi
Anne ve baba
Getirdi
Yine
Çocuklar yedi
Sonunda
Anne ve baba
Baba bana yıldız al
temiz olsun
Baba bana geçmiş sunma
gelecek olsun
Baba uçurtmamı alma elimden
uçamam
Baba ok çıktı yaydan
Baba bak kavga
baba oğlun oldu baba
Baba bak ıngası
Evlat baba olmazsa, kendini baba sanır,
Baba olunca döner, yaptığından utanır,
Özür dilemek ister, geçmiş olsun nafile,
Pişmanlık fayda vermez, boş yerine aranır.
seni özledim baba
o simsiyah gözlerini
seni özledim baba
o nasır tutmuş ellerini
seni özledim baba
bana oglum degişini
seni özledim baba
tostunu yemeyip bana verişini
seni özledim baba
az kaldı kavuşmamıza baba
seni özledim baba
o simsiyah gözlerini
seni özledim baba
o nasır tutmuş ellerini
seni özledim baba
bana oglum degişini
seni özledim baba
tostunu yemeyip bana verişini
seni özledim baba
az kaldı kavuşmamıza baba
Babasız Bayram
Sen ölmedin
Rüyalarımdasın baba
Benimlesin her bayram
Bu bayram yine
Rüyamdasın
Mavi gök olan babam
Bu bayramda
Bir şairdir aslında her baba,
Hayatı anlatan,
Anlatırken hayatı,
Dikenlerinden sıyıran...
Ve yalnızlık adlı bir şiir bırakır
Bir gün her baba
Baba baba nerdesin, hoş sesinle gülesin
Çok özledim ben seni, ciğerimi delesin
Sensiz bu yalan dünya, bana hapis geliyor
Gökyüzünde umudu, gözyaşınla silesin
Bahattin Tonbul
25.9.2013
Beklediler babadan fındığı fıstığı
Koymadılar başına bir kez yastığı
Durmadan al baba al baba dediler
Koskoca babayı yediler bitirdiler
Bir şairdir aslında her baba,
Hayatı anlatan,
Anlatırken hayatı,
Dikenlerinden sıyıran...
Ve yalnızlık adlı bir şiir bırakır
Bir gün her baba
Toprak kokusu doluyor akşama
Rüzgâra atlayıp geldin mi baba
Yine yetiştin en kırgın anıma
Tükenirken gücüm hoş geldin baba
Okumayı öğrendim baba
virgüllerde nefes de alıyorum
soldan sağa okumak kolay da
sağdan sola içim yanıyor baba
Uçurtma baba,
kırmızı baba,
bıyıkların baba,
bıyıklarım baba...
Uçurtma düştü,
kırmızı söndü,
bıyıkların hala güzel,
bıyıklarım küs.
Gurbet Elleri Nede Zor Değil mi Baba
Şimdiden Özledim Başak Tarlalarını
Şimdi Orda Rüzgar Nasıl Okuşyordur Başakları
Özledim Bereketli Toğrağı
Anlaşılan Daha Özleyeceğim Başakları,Rüzgarı Ve Toprağı
Gurbet Elleri Nede Zor Baba
baba
seni kırlangıçlara anlattım bugün
döndüler göç yollarından
yuva bildiler yüreğimi
baba
misafirlerimi ağırlıyorum bak
yanına gelemezsem hemen
çocukluğuma ver e mi
Küçük kızın
Üzüldü baba
Hem de çok
Küçük kızın
Ağladı baba
Hem de çok
Küçük kızın
Büyüdü baba
Hem de çok
Başımı dizlerine koyayım
bir baba
ve bir ogul
uzakta ogul
sordu baba....
nasilsin oglum....
nerdesin oglum...
iyiyim baba
yùreginin tam içindeyim
yanibasindayim
avuçlarina dùsen iki damla gozyasi varya
