BABA’LIK
 Canımın yandığı yer anne 
Canımın yandığı yerde babam var
 Babamın yakıp yıktığı yer 
Ömrümün baharı 
Canımın en şen yanı 
Neş’em, gülmelerim 
Gözlerimin feri.
Tarifi yok acının anne
 Yeri,yurdu, konağı yok
 Yandıkça acım artıyor
 Ekmek derdine düşmem geliyor aklıma 
Çocukluğum 
Geçim telaşını sığdıramadığım
 Masumluğum
Ah anne gençliğim 
Ak saçlarımın alıp gittiği 
Leylalık yapıp dolaşamadığım yıllar
Söylesene anne
 Bir baba kaç para eder ki 
Bu kadar pahalıya patladı yokluğu
Ömrüm anne 
Ömrüm bir kırlangıç kanadı gibi 
Kamburluğumsa 
Babasızlık yadigarı 
Kırıldım ve yoruldum anne 
Evet 
Babalık lazımdır her eve 
Ama çocuklardan baba olmaz ki anne.
Kayıt Tarihi : 30.4.2014 16:00:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!