Gün ola, güneş yüreğime ine,
Gecenin karanlığı yüreğimi dele,
Ey gün gel yaramı sara
Şefkatli bir dokunuşla içimi okşaya
Hasta yüreğime çare seslenişin.
Duymak lazım ne dediğini
Sen ayrı bir melek ve nursun
Sen benim emanetimsin
Sen evimizin sarı nurusun
Sevgileri allah’tan alan kızım
***
Canım kızım bal sevgilisi desem
Bir havadır gider.
Nasıl basar nasıl eser bilmem
Adam diyor havan kime?
Bıktım bu soruya be adam.
Ee ne bastı?
Üçyüz bar bastı.
Tarihin tozlanmış satırları ile kurulmuş,
Satırların arasında, yepyeni bir ruhmuş,
Ruhu canlandıran, beraberliği kırılmayan halkımız.
Savaşta yanmış yıkılmış benim güzel köyüm.
**
Geçmişi unutmaz değerine değer katar,
Anne ‘’seni çok seviyorum’’ diyorum
Biliyorum ki sevgi dar kalıpta olmaz
Değerini bilenin elinde bu sevgi daralmaz
Bu üç kelime ile sevgimi daraltıyorum,
Anne kendi dünyasında bir kutup,
Evlat anne tarafından korunan bir çiçek.
Bakmak istersen,
Al yüreğini,heyecandan atan sesi,
Renkleri gökkuşağındaki çizgiden.
Taze bir filiz,baş kaldıran asi.
Uzun bir yol,beklenen dokuz ay
Düşmanlar seni görse saygı duyar
Seni yere düşürmeyiz hiç.
Gölgeni görsem seni ararım
Rengini almışsın şehit kanından.
*****
Ülkemi temsil eder bayrağım
Evlerde şenlik var, mutluluk var,
Yüzlerde neşe ve sürur var.
Fakirim diyen insanımda huzur var,
Bayram coşkusu ile sevgi var.
Ölmek iki hece ve sayılı,
Sonuç sonsuz
Suçum insan olmak ya da insanca olmamak.
Bitti dedim, olmadı bitmedi.
Yazmak istedim,önümü kestiler,oyaladılar.
Konuşturdular, yazmadım,
Hayat,engeller sarmalı ile yaşanır,
Mutluluk,çilelerin dantelası ile örülür,
Hayat içinde mutluluğu sunmak için
İnsanlar rahlenden geçer canım Öğretmenim.
-
Mehmet Emin Uçar
Tüm Yorumlargayet güzel eserler olmuş