Baba dediğin... Şiiri - Murat Ülkü

Baba dediğin
yarım kalmış bir kelimedir,
Ondandır ki babalar hep yarım kalır,
Yüreğinde sakladığı bilmez kimse nelerdir,
Söyleyemedikleri, sutukları içini kanatan şeylerdir,
Baba dediğin,
sessiz bir çığlıktır bazen,
Dışa vuramadıkları, derinde gizlenen.
Omuzlarında taşır hayatın bütün yükünü,
Göstermez yorgunluğunu, saklar hüznünü
Babadediğin,
güvenli bir limandır sığınılacak,
Fırtınalı denizlerde korkmadan yanaşılacak....

Lakin çoğu zaman kendi fırtınası dinmez,
Kendi içinde yaşar herşeyi, hiç bir şey anlatmaz,
Eşi dostu evlatları, derdini hiç kimse bilmez.
Baba edinin,
ulu bir çınardır toprağa sıkıca kök salan,
Sevdikleroni gölgesinde saklayıp, dallarıyla kucaklayan
Bazen bir fırtınalar kopar içinde,
Gòren olmaz , duyan olmaz, bilen olmaz
Yaprakları bir bir dökülür, toprağa sessizce,
Baba dediğin,
Yarım kalmış bir kelimedir,
Çünkü sevgisini anlatamaz, gòsteremez
Örftür adettir ayıptır, hep bir şeyler eksiktir.
Ama o eksiklikte saklıdır en büyük sevgi,
Sonsuz fedakarlıktır ve hiç bir bedelle ödenmez değeri,
Sevdiklerinin tebessümü ve sevgisiyle tamamlanır her bir eksiği