Baba Şiiri - Onur Eken

Başımı omzuna yaslayamadım
Sokulup sana kokunu koklayamadım
Kapıdan çıkarken benı son kez
Öpermisin baba diye bagıramadım

Çocuklugumda tanıyamadım seni
Yoklugunun farkındaydım
Çocuk aklımca
Adına baba denırdı
Benı o meydana getırdı
Adımı o verdi
Bana oglum onur dedi

Biliyorum baba
Saçlarımı okşuyormuşsun
Yanagımdan öpüyormuşsun
Çocuklugumda
Kucagına alıyor bazende aglıyormuşsun
Ben oglumdan ayrılmam o benım tek yavrum diyormuşsun

Küçücük avuçlarım vardı
Tutamadı ellerini
Dokunamadı tenine
Okşayamadı yüzünü

Eller güler sevmez beni
Kımse senın gıbı öpmez beni
Sana dair olan özlem ateşi
Yakıp bitir beni

Olmadı baba dileklerın tutmadı
İki buçuk yaşımda kaybettim seni
Yüzünü dahi göremeden
Aldı allahım benden seni

Daha seslenememişken ardından
Baba babacım diyememişken
Kokunu cigerlerime dolduramamışken
Gittin beni sensiz beni babasız bıraktın

Elimde degil
Bazen tutamıyorum kendimi
Bom boş odamda baba baba diye bagırıyorum
Yada mezarının başına gelıp hıçkıra hıçkıra aglıyorum
Son kez ama son kez soyluyorum
Yaşım yetmişde olsa senın yoklugunu hep arıyorum

Belki mahşer günü karşılaşırız
Sarılıp koklaşırız
Sen oglum dersin
Bense yılların özlemıyle
Baba Baba diye haykırırım

Sonunda kavuşacagız baba
Melekler soylemedı mi sana
Seni kucaklayıp baba diyecegimi
Yarın yanına gelecegi mi

Bekle beni BaB