Kalplerde hep analar var.
Babalar ise kalplere izar.
Sarar bala’yı ana kucağı,
Korur, babanın gönül ocağı.
Ana, onu süt ile besler,
Babanın varlığı, gölgesi yeter.
Evlat ana için bir ziynet,
Her ikiside babaya emanet.
Ana, saçını süpürge eder.
Baba onun için canından geçer.
Ana, yavrusuna daima yardır.
Baba ise onlara vatandır.
Kayıt Tarihi : 1.8.2024 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!