Yüce dağların sisi, dumanı;
Kalmadı sözün hal ve dermanı.
Gayrı ne çare yoktur izanı,
Sözü, kelamı hiç ettin be baba.
İnsandır bu gafil, şaşar-beşer;
Nefsine kanıp, çukura düşer.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta