GİTME BABA
Yavaşça “ Bende hayır yok” dedin ya,
Ufukta ayrılık mı var gitme Baba.
Gözlerin yaşlı “gidiyorum” dedin ya,
Bir sen kalmıştın gitme Baba.
Yıllardır anasızlık yüreğime oturdu,
Hasreti özlemi ömrümü götürdü,
Birliğimizi beraberliğimizi bitirdi,
Bacamızı tüttüren sendin gitme Baba.
Kömür gözlerin hüzünlü, dalgın
Aksakallı yanakların solgun
Ayakların taşımıyor bedenin yorgun
Anamın yadigârısın gitme Baba.
Büyüdüğümüzü hiç anlamadın ama
Lafımızı sözümüzü hiç dinlemedin ama
Neler söyledikse hiç tınlamadın ama
Yinede başımızın tacısın gitme Baba.
Şimdi gözlerin kapalı bitkin yatıyorsun ya,
Yılların yorgunluğunu gözyaşına katıyorsun ya,
Dalmışım sana yüreğime batıyorsun ya,
Sende bizleri bırakıp gitme Baba.
Bir ara baktım uzaklara daldın,
Sanki yaşamayı bıraktın kendini saldın,
Biliyorum annem gidince öksüz kaldın,
Sende bizi yetim bırakıp gitme BABA.
Kayıt Tarihi : 28.3.2011 14:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!