Bab-4 Yolunda Mâi’nin Bir Nefes-fezâ

Bir hidâyete meyl iken
Hezar cihana karşı divâne-i ceng imiş
N’ola bu vaziyet?
Bir nefes maîden kalan
Aslolan karar terazide
Yani maî’nin deminde

Benden içre yoh zerre reşk
Ah u feryad ider dem â dem
Benden içre yoh zerre kâm

Eş’âr’e sorsan dâhi bilmezem acep kimdedir yediverenler
Üzümler, meye kulluk edenler ?
Aslolandan gayrı koptuk evvel
Aslolandan o dem koptu eşk

Bir nefes zâyî bir cür’a zâyî
E bir buluş kalbe şâfi
E bi şâfi

Evvel varak-ı hazana karışan destler bir soluk
E hâk-ı pây-ı züleyha deng hüsn-i yusuf
E men eş’âr sencileyin hüsn-i yusuf bulmazam

Terk-i cihandan gayrı yok içre kalbumde figan
E el-ân anduğum muttasıl mâbed
Ne pür israf
Ne pür eşk
Ne pür şad