Ba-Bam Şiiri - Sinan Oğuzhan

BA-BAM
Doğduğumda olmasan da yanımda
Sebep olanımdın sen ba-bam
Daha bacak kadarken
Yüklendin zulmü sırtına
Bir anan bir sen
İmdatsız kıtlığın ortasındaydınız
Yedi düvel olmasa da karşında
Yetmiş iki buçukla uğraşmıştın

Karşındakiler değil
Ardında dost bildiklerin var ya
En çok onlar vurdu sana
Eyvallah dedin her zalime
Bir Yaradan’ın vardı yarenin
Hiç dilinden düşürmediğin
Bir de boz rakın elinde
Her kahrında her daim yanında

Kim ne ettiyse etsin
Yavaşladın, durdun
Velâkin çökmedin, çökertemediler
Ya Allah derdin her belada
Her zalime sırtını döndün
Para pul umurunda olmadı
Olanı da bıraktın sırtlanlara
Yeniden başladın hayata
Yaban elinden dönüşünde gördüm
İlk kez seni “Beyaz Ahmet”
Giyimin, kuşamın, vakarın
Gıptayla dinlerdim öykülerini
Destanlardan destan

Her daim sensiz büyüdüm
Ancak seninle ba-bam
Her hikâyen bir ibretti
Bir rehber bir ışıktı
Kim ne derse desin ba-bam
Benim Ata-türk’üm sendin.
16.02.2014 20.35
Ankara evim