B2 Şiiri - Dilaver Zülfikar Demir

Demir duvar kahrı mahşer
Ebedi azab yüzü neşter
Ey yaratan insanlarda şer
Mahkeme salonunda bir beşer

Yüzler asık, ölüm melekleri yakın
Kalem kırılırsa durmayın ağıt yakın
Elinize düşmüşüz haydi can yakın
İlahi adalette zaman aşımı olur sanmayın

Kaç yerden kırılır gönlümün penceleri
Maşuğuna aşık çıplak ayaklı köleleri
Bizim merhametimize karşı zalimlikleri
Rabbim bir daha göstermesin, o soğuk yüzleri

El pençe saygı duyulur, affeder mi diye bakılır
Gözlerinin içinde bir an olsun umut aranır
Belki bize özgürlüğümüz,hakkımız olan bağışlanır
Şerri hüküm olsa çoktan suçsuz diye bırakılır

Dört duvar karanlık hücreler, Allah’ı bilmeyenler
Zalim gardiyanlar sanki cehennemden gelmeler
Cezaevi müdürü ilah, ayağa kalkmazsan döverler
Jopların sızılarıyla sabaha kadar inlemeler

Gözyaşları gecenin karanlığında Rabbin huzurunda
Hesap sorma günü elbet gelir bu canada
Köprüçük kemiklerinde hançerle getirilirler divana
Biz yine yalvarırız onlarıda afetsin diye rahmana

Dervişin zikri gönül kabesindeki şiirdir
O’nun aşığıdır her daim diridir
Çile çekmek teslim olana zor değildir
Yol ona varırsa herşeyi çok güzeldir

Secde eder ne kadar günah varsa zindanda
Kan kusulan darp edilen meydanlarda
Sesimizi duyan yoktur O’ndan başka
Düşmeyin sakın düşmeyin bu zalimlerin diyarına