dizelerle kayıp gitti zaman avuçlarımdan
bir saat gibi koşuveriyorsun, duruveriyorsun bir an...
şiir; düşündükçe bir ağaç kadar zor büyüyordu
fakat bahardan sabırsızdı çabuk yaprakları
oluveriyordu, ölüveriyordu...
rüyalarımda göç ettiler en güzel sözcükler
her uyandığımda tutamamıştım aklımda...
aşk; büyüdükçe bir ağaç kadar kökleniyor içinde
düşleyebildiğim en güzel şiirin dahi üstünde
keşke yazabilsem...
neler gizlidir bilebilir misiniz içinde?
Kayıt Tarihi : 7.1.2009 01:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!