yetsin, artık yüreğimi dağlama,
küçüğüm, kandan karaları bağlama...
başına tak da şan güllerini,
eteğindeki taşları dök, ağart yarınlarını...
memleketimde tufan, içinde kan,
yoksa! ..
kıyılmış neslimin ahı mı yanan?
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
uyan,
gördüğün düş...
süslü taşlar saçıldı dört yanına,
armağan gibi sana, binbir surattan...
hadi uyan küçüğüm,
daha çok ağlamadan,
yaşamın ellerinden çalınmadan...
Bu güzel şiir için önce teşekkür ediyorum; anlayan anlar; anlaşılmak, her şeyden güzel olsa gerek... Yine bu şiirde kendimi buldum diyebilirim; yazan eller sağ olsun... 10 puan, ant. Sevgiyle...
hadi uyan küçüğüm,
daha çok ağlamadan,
yaşamın ellerinden çalınmadan
harika dizeler kaleminize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta