Milyonların Rabb'inin biricik kullarıyız
Dağların taşıyamadığı yükleri sırtlanmışız dünya hayatında
Acizliğimiz boyumuzu kibrimiz göğü aşmış durumda
Yine de erişemeyiz ne varlığa ne yokluğa
Umutlardır yaşatan insanoğlunu dünyada
Her nefes alışımızda yaklaşırız adım adım o sona
Tespih eder her nebatat ve hayvanat da
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta