Aziz şehid Henie'ye Şiiri - Mustafa Öztekin

Artık ne türk ne kürt ne arabım.
Alnı katranla boyanmış,
Zemzemle yıkansa arınmaz,
Zillet ve meskenetin esir ettiği
Başsız,buğsuz , sahipsiz ve çaresiz
Acz içre, ârâfta bir müslümanım.
Çocuklarımı katlettiler sustum.
Kadınlarımı kirlettiler sustum .
Yurdumu paramparça etti
kahpe yahudi, ben yine sustum
Sonra dağlar gibi adamlarımı vurdular acımasızca ben yine lâl
Her biri tağuta selam duran
Boyun eğen, büyük şeytana
Ve kulluk üzre müstekbirlere
ahdu peyman eyleyen.
Kutsal topraklara bir kabus gibi çökmüş,
satılmış krallar, genareller,
onursuz
makam sahipleri
çiğnetti yurdumu
ben yine sustum.
Oysa suskunluk katre katre karanlık
Suskunluk zulme, tuğyana ortaklık
Bilirim âkıbetini işlemiş olduğum cürmün
ve ben dilsiz şeytanlara
Öykünerek yine sustum.
Ümmetin en saygın yiğitleri birer birer
Yıkılırken kara toprağa
özgürlük ve iman meşalesi sönmesin
Adalet ve ihsan var olsun diye cihanda
Can verdiler, içtiler şehadet şerbetini doyasıya
Ben onca şeye rağmen
varlığımı kül eden onursal tüm yasaların
aksine, yine sustum ,
Aksa Mescidini öksüz
Kudusü kimsesiz bırakıp
Mekke’yi Haccac’a peşkeş çekip
Medineyi yezidlere yurt kıldım
Hüseyinleri kahpece vurup
Sonra ağıtçı kadınlar gibi döğünüp durdum
Aslanlara cihadın, şehadetin
Yazgı olduğu şu onursuz çağda
Ben kimliksiz, başsız buğsuz, halifesiz
Zillet ve meskenete düçar
Nasibine gıyabi cenaze namazları düşen ben,
Yitik kimliğimden yeni roller biçerek
salındım dipdiri nasların arasında bir ölü gibi korkakça sustum.
aşağılık bir hayatı adeta kutsayarak
benlik karanlığına bürünüp
kör, sağır , dilsiz dehlizlerin bağrında
bir ur gibi yaşamayı tercih ederek
Sustum sustum yine sustum.
“Vallahu yegulul hakka ve huve yehdis sebil”

M.Öztekin