Aziz Babam Şiiri - Işık

Yüreğimi acıtınca kara kışlar,
Sana dönüşlerimin adıdır bahar,
Bilirim beklersin hep o yolların sonunda.
Yüreğin gibi kocaman kollarınla,
Beni bağrına basar, saçlarımı okşarsın.

Yaşamak yürek ister evlat!
Ekmeği katık etsen de yokluğa,
Binbir çetrefilli yol, binbir zorluğa,
Vurulup yere düşsen de, kalkıp bir daha
Ulu çınarlar gibi kök salıcan toprağa.

Ben böyle yüce gönlü nerede bulam.
Nasır tutmuş mübarek ellerinden öpem.
Bu alev alev bakışlı dev gibi adam.
Benim mukaddes, eşsiz, AZİZ BABAM...

Gülden IŞIK, İstanbul 2006