Azaldı Şiiri - İsmet Murat

AZALDI
Bu nasıl intizam bu nasıl düzen
Hakka karşı şükür kılan azaldı
Her beyinde bir hırs her beyinde zan
Tevazu ya kıymet veren azaldı

Kalmadı kayboldu Allah korkusu
Kaldırıldı sorumluluk duygusu
Her yeri kapladı gaflet uykusu
Teheccüt'e önem veren azaldı

Ezanlar okunur camiler bomboş
Meyhaneler dolup taşıyor sarhoş
Yetiş ey ecdadım kalk yardıma koş
Secde -i rahmana varan azaldı

Müslüman beyhude yan gelip yattı
Gaflet uykusunda battıkça battı
Yoksulluk fakirlik iyice arttı
Fitreyi zekatı veren azaldı

Birde olduk Avrupa’nın kuklası
Revaş gördü mini etek modası
Güder olduk senlik benlik davası
Tesettüre önem veren azaldı

Mazlumun hatırı sorulmaz oldu
Kanayan yaralar sarılmaz oldu
Zenginin yanına varılmaz oldu
Hatıra gönüle bakan azaldı

Ne edep ne haya ne ahlak kaldı
Avrupa aklımı başımdan aldı
Vicdanım sızladı ruhum daraldı
Hakikate önem veren azaldı

Kapılmışız medeniyet seline
Ağlayan yok garibanın haline
Kağıdı kalemi alıp eline
Adilane hüküm veren azaldı

İtimat kesildi güven kalmadı
Fitne fesat yakamızı salmadı
Ölüm geldi ibret alan olmadı
Nasihate kulak veren azaldı

Merhametsiz her an haklı görüldü
Mazlumların hakkı yere serildi
Ebu cehil Ebu lehep dirildi
Ömerlere kıymet veren azaldı

Hepimizin hali içler acısı
Ne hoca tanınır nede hacısı
İçimizde yoktur ilim sancısı
Alimlere değer veren azaldı

Televizyon icadını duydular
Film ,futbol, fiyaskoyu koydular
İnsanlığın ahlakını soydular
Zikrullaha değer veren azaldı

Unutuldu İslamiyet yasası
Açılmıyor Kur’an, hadis sayfası
Çoğaldıkça oyunların tayfası
Secdeyi rahmana varan azaldı

İbadete kıymet veremez olduk
Küfür ve isyanla iyice dolduk
Zevki ile sefayı hüsranda bulduk
Şahadete değer veren azaldı

İşimize gelmeyeni duymadık
Düşkünlere soframızı kurmadık
Hak nebinin sünnetine uymadık
Yoksullara değer veren azaldı

Ey erenler ben kime ne diyeyim
Bir yol gösterinde kalkıp gideyim
Nasıl ağlayayım nasıl güleyim
Hak hukuka değer veren azaldı

Allah korkusunu kalpten çıkardık
İyinin her daim kuyusun kazdık
Fitneyi fitnenin üstüne sardık
Besmeleye değer veren azaldı

Büyükte sevgi yok küçükte saygı
Bizde moda oldu artık ön yargı
Bereket azaldı başladı kaygı
Nimetlere şükür kılan azaldı

Fitne, fesat, fücur aldı yürüdü
Zihinleri küfürbazlık bürüdü
Fedakarlık yer altında çürüdü
İnsanlığa değer veren azaldı

İsyankar olmuşuz Allah’ a karşı
Ne Pazar bıraktık nede bir çarşı
Her tarafta artar oldu anarşi
Tövbe kapısına varan azaldı

Saygı gösterilmez oldu Veliye
Ebubekir, Ömer, Osman, Aliye
Hakkın sevgilisi yüce nebiye
Selatu selamı veren azaldı

Ensar la muhacir anılmaz oldu
Gönüller karardı benizler soldu
Ağladım gözlerim hicranla doldu
Hakkı hakikati gören azaldı

Ne sünnet, ne farz, ne icma kıyas
Yapmadık yapana hep tutturduk yas
Dışımızdan kir akar ruhumuzdan pas
İbadete önem veren azaldı

Müçtehit'im daha ben ne yazayım
Kime darılayım kime kızayım
Kalkıp bu düzeni nasıl bozayım
İtikada önem veren azaldı

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi