Ez bê deng dımırım û kes nızane
Kendi kendimize büyüdük içimizdeki çocuk ise hiç büyümedi herşey de yarım kaldık çocukluğumuzda
Şu dünyadan ne anladın deseler derin bir iç çeker susarım
insanın kalbi kırılınca sevmeyi bırakmaz göstermeyi bırakır
Kayıt Tarihi : 17.11.2024 22:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!