Ayyaş oldum dumur kaldım
Yaşadıklarımdan kalan abidatlar çöktü üstüme Silemediğim abutlarda kaldım
Yaptığım habestlerin kahrından ölürüm
Esbah kalamaz musukiler anlamsız gelir
Dergahı şahlara bıraktım
Lakin ne zaman gelse lahza kaldım vazgeçemedim Ey mehru müsavin nedir söyle bana
Gülru gözlerinle bana bakarsın
Urazsızlığıma sığındım
Karan kişiliğimde mahsur kaldım
Mehlika yüzüne bakmaya kıyamam
Ezelden beridir ebedi dururum fakat sen kendi ebediyetinde mutluluğu yaşayamazsın...
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!