Her gece ister istemez rehin alıır beni,
Bu sessiz çıglıklar.
Ve yıkar,yerle bir eder beni,
Depremler yaratan bu sensiz karanlıklar.
Sen benim dünyamı renk cümbüşüne çeviren,
Alaturka bir gökkuşagı,
Gönül bahçemdeki güle,hoşgelen bir bülbül,
Ve bütün güzellikleri sahilime vuran,
Küçük,ama tatlı bir dalgasın.
İşte bu yüzden seviyorum yaşamayı,
Ben seni sevmedim ki,
ben sana,taptım.
Yeri geldi,beyaz,cocuksu bulutlarla,
O deli yagmurlara agladım.
Kendimi kilitledim,
Gecenin alaca karanlık kafesine.
Gülüşün dikildi penceremin önüne,
Sıcak bir tebessüm,bir çift göz.
Bazen bu durgun yürüyüşüm,
Aslında sana yazıılı bir önsöz.
Hergüne seninle başlayıp,Seninle bitirirken,
Seni seviyorum.
Seni sevmek içinde,
Bir çok nedenim var aslında.
Rüzgarın bir dokunuşuyla,
Yapragın edalı edalı sallanması bile,
Bir neden olabilir seni sevmeme.
Bir menfaat pazarında,
Kalıcı misafiriz,
Neredeyse beş kuruşa satılacak,
Zavallı kişiligimiz.
Süslü bir yatakta kalmış,
Şimdi o aşk dediğimiz,
İçimdeki renkleri söndüren,
Karanlık koca dağ,merhaba...!
Hala gülüyorum,
Ve de yaşıyorum hala.
Halı,hatrı sorulmaz oldu gecelerin,
Bir okadar derbederdir gündüzler.
Yıkılmış bir aşkın ardından,
Ne denir ki giden sevgiliye,
Hele birde sensen çekip giden,
Söylenecek pek bişe kalmaz geriye.
Sarhoş bir masa,yada bir şarap şişesidir arkadaşın,
Hatıralarını yavaş yavaş yakan karanlıkta.
Siyah bir gölge gibi,
İçimi ürperten zifiri karanlık.
Geceleri kanter içinde uyanmamı sağlayan,
Tükenmez kabuus,bit artık.
Yıkıp tükettiğin hayallerimle,
Aglayan akşamlarla,kendimle,beni yalnız bırakarak,
Hep birşeyler eksikttisol yanımda.
Rengarenk çiçekler ekttim sol yanıma,
Büyüttüm gözyaşlarımla.
Sevdim çiçeklerimi,budadım,
Baharlara hazırladım.
Sol yanım boştu hep,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!