Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bir bütünün içinde; hayatın sorgulanan yanlarını keşfe çıkmış, yaşadıklarından öğrendiklerini mısralara taşımaya çalışan, yazdıkça nefes alabilen bir şiir yolcusu...
İnsan kendini anlatamaz
Bir şiire düşmeden önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!